Sharon Manassen (1975)
Ondanks het weerbarstige materiaal dat in de bewerking een grote mate van vakmanschap vereist, begint Sharon altijd met het verkennen van wat er diep van binnen altijd bij haar leeft.
Dingen die haar verwonderen, gevoelens die uitmonden in simpele gedichten. Dan pas ontstaan er vormen in zilver, gecombineerd met hout, kokosnoot en keramiek.